Niemand hou daarvan om iets of iemand te verloor nie. Enige iets wat jy verloor, hoe klein ookal, laat 'n leemte. Selfs 'n pen word gemis as dit nie meer daar is nie - gelukkig kan dit vervang word. Met mense en verhoudings raak dit egter meer kompleks.
Wanneer 'n huwelik of vriendskap tot niet gaan, het dit 'n rimpelende effek. Dit raak nie net die betrokke twee persone nie, maar dikwels ook 'n familie- en vriendekring.Met die dood van 'n geliefde is dit ook so: dit laat 'n leemte, 'n gat in die hart. Bande met ander persone en instansies sterf ook dikwels 'n stil dood omdat daardie persoon wat jul gebind het, nie meer daar is nie. Al hierdie verbreekte bande dra by tot 'n groter gevoel van verlies. Dis nie noodwendig as gevolg van versuurde verhoudings of slegte gevoelens wat bande verbreek word nie; dit is 'n sameloop van omstandighede.
Verlies laat 'n wond wat genees moet word; hoe groot of klein ookal. Ouers wat kinders verloor het ervaar weer 'n mate van verlies wanneer die kind se maats gradueer, of trou, of ouers word.Gesinne wat 'n ouer verloor het, mis hulle by elke troue, doopplegtigheid, skoolkonsert. Om 'n broer of suster te verloor is nie minder seer nie. Dit laat 'n gat op elke familiefoto; 'n gemis by elke familiegeleentheid. Verlies is 'n pyn... 'n pyn in die hart.
Om die seer van verlies te onderdruk of te ontken, gaan dit nie beter maak nie. Elkeen verwerk sy/haar hartseer op 'n ander manier. As jy nie met mense daaroor kan praat nie,is die Vader steeds daar. Hy ken jou seer. Hy verstaan.
Psalm 34:19 lees: "Die Here is naby die gebrokenes, Hy help die moedeloses."
R.C Allen het gesê: "Deur moeilike tye groei ons, leer ons en oorwin ons." Uit ons eie krag kan ons nie, maar gelukkig is ons nie alleen nie. 
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking