Letters op papier

'n Week-of-wat gelede doen 'n streeksradiostasie met my 'n onderhoud oor die Trauma ondersteuningskampe wat ek reël. Een van die vra wat die omroeper my vra, is wat my gehelp het na die moord op my broer. Sonder om te dink kon ek "skryf" antwoord.

Toe die seer in my binneste my keel wou toedruk, het ek begin om briewe aan my broer te skryf. Vir sommige mag dit dalk snaaks klink. Vir my het dit wondere verrig. Die letters op papier word jou seer op papier. Die swaar gevoel word tog ligter. Jy begin makliker asemhaal. Jy irriteer nie ander met jou verlange nie. Papier is geduldig. Jy hoef nie 'n skrywer te wees nie...Jy hoef nie mooi woorde te gebruik of ander te probeer beindruk nie. Dis privaat.

Dit was verrassend oor hoe die woorde uitgeborrel het. As jy dit later weer lees, kry jy ook meer persepektief oor jou situasie.Soms huil jy. Dis ook goed. Trane is die reën van die siel. Skryf kan 'n wonderlike deel van die genesingsproses uitmaak. Baie persone het nie altyd dadelik toegang tot professionele hulp nie. Ondersteuningsstelsels ontbreek ook dikwels. Dan kan skryf 'n reddingstou word totdat hulp (bv. berading) "opdaag."

Dit onderstreep net wat ek 'n vorige keer ook genoem het: moenie opkrop nie; moenie gevoelens onderdruk nie. Maak die "wond" oop; laat die seer uitkom.